My life in Su!
Blijf op de hoogte en volg Julia
13 Maart 2016 | Suriname, Paramaribo
Hoi hoi,
Hier weer een nieuw reisverslag van Juul. Ondertussen zit ik hier alweer een maand, ja echt een maand! De tijd gaat echt veel te snel, voor ik het weet sta ik alweer op Schiphol vergezeld door 24 muggenbulten. Want ja, ik word hier nog steeds lek gestoken helaas. Zoals jullie weten haat ik kleine beesten en de Amerikaanse kakkerlak staat vanaf vorige week met stipt op nummer 1. We hadden er al een paar, wat blijkbaar normaal is met vochtig weer. Maar dinsdag was het dieptepunt bereikt: er zat een gigantisch grote boven mijn deur in mijn kamer toen ik wakker werd. Na grote paniekaanval pakte ik de dweil om hem naar beneden te schuiven en zo mijn kamer uit te bonjouren, maar helaas... De kakkerlak, die bijna zo groot als een mus is (klein beetje overdreven, maar toch), ging VLIEGEN. Recht op mij af. Van ellende konden we hem hierna niet meer vinden, maar om 14.00 vonden we hem onder mijn bed, dood! Nu komt dinsdag de kakkerlakbestrijding en hopelijk slaap ik dan beter; zonder het idee dat ik lepeltje lepeltje met een kakkerlak lig.
Stage gaat nog steeds goed, ik ben eigenlijk wel gewend aan de manier van lesgeven. Mijn mentor vindt alles geweldig wat ik doe en ze kijken hier toch wel tegen ons op. Ik probeer echt de positieve sfeer in de klas te krijgen, want hier valt nog van alles aan te doen. Hier doe ik dus allerlei activiteiten mee. 'Dati na wan lei' = Je mag niet liegen, staat hier wel centraal binnen de school. Gebeurt dit wel, is er gegarandeerd een plekje op het kantoor bij het schoolhoofd. Hier mag je dan tegen de muur staan en vooral niet bewegen en niets zeggen.
Door een gesprek met het schoolhoofd kwamen wij er achter dat er niets wordt gedaan met kinderen die niet mee kunnen komen. Dit valt ons ook op, sommige kinderen kunnen in mijn klas nog niet eens sommen boven de 100 maken. Daarom hebben wij er voor gekozen om ons nu vooral te gaan richten op individuele begeleiding binnen de hele school. Ik ben benieuwd hoe dit uit gaat pakken. Vrijdag zijn we samen met schoolhoofd Naomi en de concierge Ralph naar het oorlogsmuseum geweest. Dit was erg interessant en mooi. Volgende week vrijdag gaan we op teambuilding, dus ik ben benieuwd hoe dat is.
Gister ben ik samen met Liek, Ils en 5 anderen op trip geweest. Hier hebben we plantages bezocht, dolfijnen gespot en kaaimannen vastgehouden. Dit laatste was echt heel bijzonder en mooi, maar toch ook wel zielig. We (of ja, die gids) ging zelf de kaaiman vangen en bond vervolgens een elastiekje om zijn bek. Op het begin was ik echt retebang, en verstopte ik mezelf achter Ilse. Maar echt, zodra je hem vasthoudt gaat het prima. Op de terugweg stopte de motor van het bootje er ene keer mee, dus daar zaten we dan in het pikkedonker. Overal lichtgevende oogjes van kaaimannen om ons heen, maar na een kwartier sjorren en trekken konden we goddank weer verder.
Verder zijn we gaan in zwemmen in het Marriot hotel en werkelijk, het was echt een paradijs niet normaal. Ook ben ik met Lieke gaan fitnessen, maar dit was wel heftig. 30 graden binnen, geen airco dus je begrijpt dat dat ik het redelijk heet had. Het stappen hier is ook echt heel leuk, hele battles worden er gehouden waarbij iedereen staat te kijken.
Tot de volgende keer!
Ciao ciao
Julia
Hier weer een nieuw reisverslag van Juul. Ondertussen zit ik hier alweer een maand, ja echt een maand! De tijd gaat echt veel te snel, voor ik het weet sta ik alweer op Schiphol vergezeld door 24 muggenbulten. Want ja, ik word hier nog steeds lek gestoken helaas. Zoals jullie weten haat ik kleine beesten en de Amerikaanse kakkerlak staat vanaf vorige week met stipt op nummer 1. We hadden er al een paar, wat blijkbaar normaal is met vochtig weer. Maar dinsdag was het dieptepunt bereikt: er zat een gigantisch grote boven mijn deur in mijn kamer toen ik wakker werd. Na grote paniekaanval pakte ik de dweil om hem naar beneden te schuiven en zo mijn kamer uit te bonjouren, maar helaas... De kakkerlak, die bijna zo groot als een mus is (klein beetje overdreven, maar toch), ging VLIEGEN. Recht op mij af. Van ellende konden we hem hierna niet meer vinden, maar om 14.00 vonden we hem onder mijn bed, dood! Nu komt dinsdag de kakkerlakbestrijding en hopelijk slaap ik dan beter; zonder het idee dat ik lepeltje lepeltje met een kakkerlak lig.
Stage gaat nog steeds goed, ik ben eigenlijk wel gewend aan de manier van lesgeven. Mijn mentor vindt alles geweldig wat ik doe en ze kijken hier toch wel tegen ons op. Ik probeer echt de positieve sfeer in de klas te krijgen, want hier valt nog van alles aan te doen. Hier doe ik dus allerlei activiteiten mee. 'Dati na wan lei' = Je mag niet liegen, staat hier wel centraal binnen de school. Gebeurt dit wel, is er gegarandeerd een plekje op het kantoor bij het schoolhoofd. Hier mag je dan tegen de muur staan en vooral niet bewegen en niets zeggen.
Door een gesprek met het schoolhoofd kwamen wij er achter dat er niets wordt gedaan met kinderen die niet mee kunnen komen. Dit valt ons ook op, sommige kinderen kunnen in mijn klas nog niet eens sommen boven de 100 maken. Daarom hebben wij er voor gekozen om ons nu vooral te gaan richten op individuele begeleiding binnen de hele school. Ik ben benieuwd hoe dit uit gaat pakken. Vrijdag zijn we samen met schoolhoofd Naomi en de concierge Ralph naar het oorlogsmuseum geweest. Dit was erg interessant en mooi. Volgende week vrijdag gaan we op teambuilding, dus ik ben benieuwd hoe dat is.
Gister ben ik samen met Liek, Ils en 5 anderen op trip geweest. Hier hebben we plantages bezocht, dolfijnen gespot en kaaimannen vastgehouden. Dit laatste was echt heel bijzonder en mooi, maar toch ook wel zielig. We (of ja, die gids) ging zelf de kaaiman vangen en bond vervolgens een elastiekje om zijn bek. Op het begin was ik echt retebang, en verstopte ik mezelf achter Ilse. Maar echt, zodra je hem vasthoudt gaat het prima. Op de terugweg stopte de motor van het bootje er ene keer mee, dus daar zaten we dan in het pikkedonker. Overal lichtgevende oogjes van kaaimannen om ons heen, maar na een kwartier sjorren en trekken konden we goddank weer verder.
Verder zijn we gaan in zwemmen in het Marriot hotel en werkelijk, het was echt een paradijs niet normaal. Ook ben ik met Lieke gaan fitnessen, maar dit was wel heftig. 30 graden binnen, geen airco dus je begrijpt dat dat ik het redelijk heet had. Het stappen hier is ook echt heel leuk, hele battles worden er gehouden waarbij iedereen staat te kijken.
Tot de volgende keer!
Ciao ciao
Julia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
